کارکنان بخش فناوری اطلاعات همواره از مدیریت نرمافزارهای دانلود شده توسط دانشجویان و ویروسهای مخرب موجود گلهمند بودند چرا که تعداد زیادی کامپیوتر در کلاسها و ادارات دانشگاه وجود داشت و به هنگام خرابی هر یک از اینها باید وقت و هزینه زیادی صرف تعمیر صرف میشد. با افزایش تعداد دانشجویان دانشگاه، مسئولان تصمیم گرفتند که از آخرین تکنولوژی موجود برای کلاسهای خود استفاده کنند که در این امر بودجهی آنها محدود بود.